Wyłącznik instalacyjny, zwany również wyłącznikiem nadprądowym jest elementem instalacji elektrycznej, jaki ma za zadanie przerwać ciągłość obwodu, kiedy to prąd płynący w tym obwodzie przekroczy wartość bezpieczną dla tego obwodu. Przeznaczeniem tych wyłączników jest sterowanie oraz zabezpieczenie przed różnymi nieprzyjemnymi awariami, takimi jak np. zwarcie obwodów odbiorczych czy urządzeń elektrycznych.
Budowa, charakterystyka i właściwości wyłącznika
W instalacjach elektrycznych używa się aktualnie wyłączników płaskich, mocowanych na wsporniku DIN TH35, o znormalizowanej szerokości jednego bieguna 17,7 milimetra dla wykonań standardowych oraz 27 milimetrów dla wykonań przemysłowych. Występują one w odmianach 1, 2, 3 i 4 – biegunowych. Na dodatek, wyróżnia się odmiany wyłączników z torem neutralnym lub bez. Każdy wyłącznik nadprądowy składa się z takich elementów jak: dźwignia napędowa, zamek, styk stały i styk ruchomy, zaciski przyłączowe, wyzwalacz termobimetalowy, wkręt regulacyjny, wyzwalacz elektromagnetyczny oraz komora gaszeniowa. Wyłączniki nadprądowe produkowane są stricte pod konkretne przeznaczenie, czy to dla urządzeń elektroniki, czy dla gniazd w mieszkaniach. Właściwości tego typu urządzeń zależą właśnie od tego, z jakim rodzajem wyłącznika nadprądowego się stykamy.
Podłączenie wyłącznika nadprądowego
Podłączenie konkretnego wyłącznika nadprądowego stricte uzależnione jest od tego, gdzie ma być on zamontowany, a więc do czego ma być przeznaczony. Doświadczony elektryk nie będzie mieć z tym najmniejszych problemów. Dlatego tak istotne jest to, aby sprawdzić samo otoczenie, w którym ma zostać załączony wyłącznik. Musi to się odbywać w warunkach bezpiecznych. Zapoznanie się z oznakowaniem na wyłączniku będzie kluczowe, ponieważ na takiej podstawie można już łatwo wyznaczyć sposób podłączenia. O ile zaś ma się wątpliwości, to zawsze dobrze będzie skonsultować się z drugą osobą. Zwłaszcza, kiedy to chodzi o instalacje przemysłowe.
